Μαρίνα Τσβετάγιεβα σε μετάφραση- απόδοση της Ranele Η Οφηλία προς τον Άμλετ (μετάφραση-απόδ o ση: Ranele ) Σαν τον ασφυκτικά δεμένο και κουμπωμένο Άμλετ Με το φωτοστέφανο από τη γνώση και τον ορθολογισμό, Αποστειρωμένος μέχρι της τελευταίας ρανίδος αίματος … (Της έκδοσης του χίλια … πόσο; Δεν μπορώ να θυμηθώ) Με την κούφια αλαζονεία - δε με συγκινείτε πάλι! (Ζείτε με της εφηβείας θησαυρούς καταχωνιασμένους στο πατάρι!) Κάποτε, μια φορά και έναν καιρό ως βαρύγδουπο χρονικό Μου πλακώνατε το στήθος μου νεανικό! Παρθένος! Μισογύνης! T ης άρνησης την ανοησία έχετε προτιμήσει της ίδιας της ζωής!… Έχετε σκεφτεί ποτέ – τι ΄ναι τούτο που χαλάστηκε Μες στο μικρό ανθόκηπο της τρέλας… Τα ρόδα τάχα;… –Αλίμονο! –Αυτά είναι η ίδια η αιωνιότης! Ενώ τα κόβουμε – ανθίζουν πιο πολλά ! Σάμπως έχουν αρνηθεί ποτέ τα ρ
Αναρτήσεις
Μαρίνα Τσβετάγιεβα (μετάφραση-απόδοση: Ranele ) 1. Το παράπονο Ιππόλυτε! Πόνε άλυτε! Πόθε αχαλίνωτε! Με φλογίζεις… με ακούσιο των παρειών τ΄άναμμα … Τι σκληρή βάσανος κρύβεται Και μόνο στου Ιππόλυτου το όνομα! Σαν μια αχόρταγη θάλασσα τέρψης Που σκάει αφρίζοντας στο γρανιτένιο βράχο. Κοχλάζω στου Ιππόλυτου τη σκέψη! Τον επικαλούμαι μες στο παραλήρημα μέθης! Τα χέρια ως τον ώμο θα μπήξω μες στο χώμα! Με τα δόντια θα κάνω το χαλίκι σκόνη!... Μαζί μονάχα να πλαγιάσουμε με της χαράς το κλάμα! Το μυαλό μου - όλο φλόγα όσο είμαι μόνη … Όπως μπουκώνει τη μύτη και το στόμα η σκόνη Του Ερκολάνο… Πνίγομαι … Σβήνω… Αποκάμω… Ιππόλυτε, τούτο είναι χειρότερο κι απ΄το πριόνι! Τούτο είναι πιο καυτό κι από τη στάχτη με την άμμο! Είναι σαν τον οίστρο για την πληγή που χάσκει… Όταν εκείνος σε καταδιώκει κατά πόδας… Είναι σαν τον καλπασμό με την πληγή που πάσχει Της αφηνιασμένης φοράδας! Ιππόλυτε! Κρύψε με από τις αποφράδες! Μες στις στάχτε