Ρανελέ (Ranele) μεταφράζει...

Σαχάρα, Μαρίνα Τσβετάγιεβα (μτφρ.- απόδοση: Ρανελέ)  Παλικάρια, μην αναζητείτε   !  Στην άμμο μέσα την χρυσή,  Εκείνου, που η τύχη αγνοείται,  Θαφτή σωπαίνει ή ψυχή.  Παλικάρια,   ματαιοπονείτε, Δεν λέω τα αναληθή! Ο αγνοούμενος σας   κείται     Στον τάφο ασφαλή.  Με στίχους κατακτώντας χώρες Καυτές, πολλά εξωτικές και μυστηριώδεις   Με στίχους κατακτώντας τέτοιες χώρες Εισέβαλε ο περιπετειώδης  Εντός εμού, αμμουδερής και αυχμηρής   Απέραντης και δίχως φως Με στίχους κατακτώντας χώρες της βροχής Εντός εμού εχάθηκε ο νεαρός. Ακούστε δίχως ζήλια και καΐλα Αυτόν τον μύθο των ψυχών Της άμμου ή ξεραΐλα κατάπιε   τις οάσεις των ματιών… του μήλου του Αδάμ σε βάθος τον τελευταίο στεναγμό… εσκέπασα ερμητικά με άμμο και με πάθος ωσάν να ήμουνα θεός εγώ. Ανώνυμος   εχάθη   μες στην χώρα την ερήμη   Δε θα τον βρείτε! Έχει παραδοθεί. Οι έρημοι δεν έχουν μνήμη κοιμούνται χιλιάδες μέσα τούς βουβοί! Εκόπασαν στην αμμοθάλα

Όσιπ Μαντελστάμ, ένα ποίημα για τον Στάλιν (απόδοση-μτφρ. Ρανελέ) *** Πατώντας στις μύτες ζούμε μες στην ίδια μας τη χώρα, ακατάληπτοι ψίθυροι τα λόγια μας μοιάζουν τώρα, Και κει πού βρίσκεις για κάτι μισόλογα κουράγιο - Θυμάσαι τον ορεσίβιο πίσω απ΄του Κρεμλίνου το φυλάκιο. Τα δάχτυλά του΄ναι σάματι σκώληκες χοντροί, και τα λόγια του σάμπως να΄χουνε δεκάδων οκάδων ολκή. Γελούν τα σκαθαρίσια μουστάκια του παχιά και οι μπότες του λαμποκοπούν στο φως από μακριά. Περιστοιχισμένος απ΄τη συμμορία ελεεινών ηγετών, δέχεται εκδουλεύσεις τούτων των χαμερπών. Ο ένας κλαψουρίζει, ο άλλος νιαουρίζει, ο παράλλος σφυρά, μονάχα κείνος αγορεύει και το δάχτυλό του κουνά. Τα διατάγματα - βροχή, σάμπως πέταλα τα σφυρηλατεί, καλιγώνει τον κοσμάκη στα αχαμνά,                                                       στο μάτι,                                                              στο φρύδι,