Προοίμιο στο "Ρουσλάν & Λουδμήλα" του Αλεξάντρ Πούσκιν (απόδοση-μτφρ: Ranele) Στης θαλάσσης το μυχό ορθώνεται μια δρυς γερή, απάνω στον κορμό της στιβαρό κρέμεται η άλυσος χρυσή: ολημερίς και ολονυχτίς ένας αίλουρος σοφός απάνω στην άλυσο χρυσή βαδίζει κυκλικώς, δεξιά πηγαίνει - ένα άσμα αρχινά, ζερβά πηγαίνει - ένα μύθο ξεκινά. Θάματα λογής λογής συναντάς εκεί: γυρίζουν ολημερίς του δάσους τα στοιχειά, μια γοργόνα-καλλονή κάθεται απάνω στα κλαδιά, εκεί σε άβατες ατραπούς θωράς αλλόκοτα αχνάρια, μιαν καλύβα βαστά της κότας πους δίχως παραθύρια και πορτάρια, τα πέρα δάση βρίθουν ξωτικά, εκεί σαν πέσει κύμα την αυγή στην άδεια, αμμουδερή ακτή τριάντα παλικάρια όλο λεβεντιά ένας πίσω απ΄ τον άλλον με τη σειρά βγαίνουν απ΄τα γάργαρα νερά μ΄έναν θειό θαλασσινό για αρχηγό, ένας πρίγκηψ ρωμαλέος καθοδόν αιχμαλωτίζει έναν τσάρο τρομερό ενώπιον όλο