Σαχάρα, Μαρίνα Τσβετάγιεβα (μτφρ.- απόδοση: Ρανελέ) 

Παλικάρια, μην αναζητείτε ! 

Στην άμμο μέσα την χρυσή, 

Εκείνου, που η τύχη αγνοείται, 

Θαφτή σωπαίνει ή ψυχή. 

Παλικάρια,  ματαιοπονείτε,

Δεν λέω τα αναληθή!

Ο αγνοούμενος σας  κείται   

Στον τάφο ασφαλή. 

Με στίχους κατακτώντας χώρες

Καυτές, πολλά εξωτικές και μυστηριώδεις 

Με στίχους κατακτώντας τέτοιες χώρες

Εισέβαλε ο περιπετειώδης 

Εντός εμού, αμμουδερής και αυχμηρής 

Απέραντης και δίχως φως

Με στίχους κατακτώντας χώρες της βροχής

Εντός εμού εχάθηκε ο νεαρός.

Ακούστε δίχως ζήλια και καΐλα

Αυτόν τον μύθο των ψυχών

Της άμμου ή ξεραΐλα

κατάπιε  τις οάσεις των ματιών…

του μήλου του Αδάμ σε βάθος

τον τελευταίο στεναγμό…

εσκέπασα ερμητικά με άμμο και με πάθος

ωσάν να ήμουνα θεός εγώ.

Ανώνυμος  εχάθη  μες στην χώρα την ερήμη 

Δε θα τον βρείτε! Έχει παραδοθεί.

Οι έρημοι δεν έχουν μνήμη

κοιμούνται χιλιάδες μέσα τούς βουβοί!

Εκόπασαν στην αμμοθάλασσα την παιχνιδιάρα

Τα κύματά σαν  τον αφρό  λευκά. -

Δικός σου τύμβος είναι ή Σαχάρα,

Θαμμένε μες στην έρημο βαθιά.

3 Ιουνίου, 1923