Άννα Αχμάτοβα,

μτφρ. - απόδοση:Ρανελέ

Είμαι ίδια με τις άλλες,  θαρρείς;

Ότι μπορείς να με ξεχάσεις στη στιγμή

και ότι θα ριχτώ με δάκρυα προσευχής

κάτω στις οπλές του δικού σου του ντορή;

Ή θα γυρέψω από μια γριούλα-βοτανού  

της αγάπης το βοτάνι για φίλτρο μαγικό

και θα σου στείλω τάχα ως ενθύμιο του χωρισμού -

ένα αρωματισμένο μαντίλι κεντητό;

Πανάθεμά σε. Μήτε με βλέμμα μήτε με στεναγμό

δε θα θρέψω την κολασμένη σου ψυχή,

μα σου ορκίζομαι στους λειμώνες, ψηλά στον ουρανό,

δίνω όρκο μπρος στην εικόνα θαυματουργή,

επικαλούμαι τις νύχτες μας γεμάτες ερωτισμό,

σε σένα δε θα γυρίσω ποτέ μου στη ζωή!

Ιούλιος 1921, Τσάρσκογιε Σελό