Στην Ελληνίδα, Αλεξάντρ Πούσκιν (1821)
Μτφρ.- απόδοση: Ranele

Στην Ελληνίδα...

Ω, δύστυχη μου Ελληνίς! Μην τον θρηνείς

που έπεσε σαν ήρως στον όρκο του πιστός,

στα βόλια εχθρικά προτάσσοντας το στέρνο του πλατύ,

- Μιας και μ΄αίμα ποτισμένο τον δρόμο της τιμής

προτού δεχθεί το βάπτισμα πυρός,

τον όρκισες η ίδια πιστά ν΄ακολουθεί.

Ο σύζυξ τότε διαβλέποντας τον βέβαιο χαμό,

σου είχε δώσει όρκο υψώνοντας τη χείρα στιβαρή  

βουρκώνοντας και δίνοντας ευχή στο ορφανό.

Μα τον καλεί η μπαρουτοκαπνισμένη σημαία λευτεριάς,

ορμά στης μάχης την αντάρα και με τον θάνατο λαμπρό

ίδιος Αριστογείτων στέφει το ξίφος του με το κλαδί μυρτιάς,

συμβάλλοντας τα μέγιστα στης λευτεριάς αγώνα σας ιερό. 

1821