Όσιπ Μαντελστάμ, Καρδερίνος (μτφρ.- απόδοση: Ranele)

Καρδερίνε μου, θα γείρω πίσω το κεφάλι  -

τον κόσμο ας κοιτάξουμε μαζί:

μια χειμωνιάτικη ημέρα, σαν σκύβαλα τραχιά από σιτάρι,

στο μάτι σου φαντάζει το ίδιο αποκρουστική;

Ουρά-βαρκούλα, μαυροκίτρινα φτερά,

με μία κόκκινη κάτω απ΄το ράμφος πινελιά,

Καταλαβαίνεις τάχα τι όμορφος που είσαι,

Πόσο πολύ δανδής  μου θεωρείσαι;       

Τι αέρας είναι αυτός που κουβανεί στο κεφαλάκι του ψηλά -

κόκκινα και μαύρα, κίτρινα, λευκά φτερά!

Έχει μάτια τέσσερα μ΄αυτά και από τις δυο μεριές θωρά -

Δε μού΄κανε  χατίρι - πέταξε μακριά!

9-27 Δεκέμβρη 1936