Όσιπ Μαντελστάμ, Έχω χαθεί μες στα ουράνια (μτφρ.- απόδοση: Ranele)






Τι να κάνω; - έχω χαθεί, μες στα ουράνια μόνο ίσκιοι.
Πες μου εσύ, που ζεις μες στου ουρανού τ΄αγνάντι!
Φευ, πιο γρήγορα θα μου απαντούσατε εσείς, του Δάντη
οι εννιά αλαλάζοντες δίσκοι.

Απ΄τη ζωή δε με χωρίζει κανείς: κι ας επιζητά
να με σκοτώσει πρώτα και μετά να με ανεβάσει στα ύψη,  
ώστε τις κόγχες, τα μάτια και τα αυτιά
να διαπεράσει της Φλωρεντίας η θλίψη.

Μη μου φοράτε, μη μου φοράτε στην κεφαλή
την δάφνινη κορώνα αιχμηρή και συνάμα ποθητή.
Κάλλιο την καρδιά μου να κομματιάστε εσείς 
λευτερώνοντας τα σπαράγματα της γαλανής μου κραυγής...

Και όταν πεθάνω, υπηρέτης πιστός
και φίλος παντοτινός όλων των ζωντανών,
θα ακουστεί και χαμηλά και εις τα ύψη ασφαλώς -
αντηχώντας μες στο άπνοο στέρνο - η απόκριση των ουρανών. 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο