Ιωσήφ Μπρόντσκι
Προσκυνητές σε μτφρ. - απόδοση της Ρανελέ
Προσπερνώντας παλαίστρες, βωμούς,
προσπερνώντας καπηλειά και ναούς,
προσπερνώντας μεγαλόπρεπα μαυσωλεία
και μεγάλα παντοπωλεία,
ανθρώπους και λογής λογής δυστυχία,
τη Ρώμη και τη Μέκκα αφήνοντας πίσω κατά
την πορεία,
κάτω απ' τον ήλιο που τα πάντα τα πυρπολεί
οι προσκυνητές διασχίζουν όλη τη γη.
Σακατεμένοι και καμπουριασμένοι,
πεινασμένοι και κουρελιασμένοι,
τα μάτια τους τα έχει τυφλώσει η δύση,
οι καρδιές τους ανατολή έχουνε πλυμμηρίσει.
Η έρημος πίσω τους ψέλλει,
χαράζει η αυγή,
το άστρο από πάνω τους ανατέλλει,
τους κρώζει υπόκωφα ένα πουλί:
η γη θα μείνει δίχως καμία αλλαγή,
μάλιστα, δίχως καμιά αλλαγή,
μες στο χιόνι στραφταλιστό τυλιχτή
θα φαντάζει μονάχα ως τρυφερή
επειδή είναι αδιόρθωτα απατηλή,
κι έτσι θα παραμείνει παντοτινή,
ίσως προβλέψιμη και περατή
κι όμως θα την λόγιαζουμε ασύλληπτα αχανή.
Άρα η πίστη στον εαυτό μας και στο θεό
κανέναν δεν ωφελεί.
Άρα το μόνο αληθινό:
η αυταπάτη και η διαδρομή.
Είθε βασιλέματα πάνω στη γη,
είθε χαραυγές πάνω στη γη.
Ας την λιπαίνουν οι πολεμιστές
και ας την λευκ-αινουν οι ποιητές.
1958 г. Иосиф Бродский
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου