Αναρτήσεις

Κεφάλαιο ΣΤ' La sotto i giorni nubilosi e brevi,... Nasce una gente a cui l'morir non dole. Petr. Όπου οι μέρες είναι συννεφιασμένες και μικρές, εκεί ... Μία φυλή θα γεννηθεί που για τον θάνατο δε θα θρηνεί. Πετράρχης I Την φυγή του Βλαδίμηρου έχοντας προσέξει, Ο Ονέγκιν απ' την πλήξη κυνηγημένος και πάλι, Δίπλα στην Όλγα βυθίστηκε στις σκέψεις, Ευχαριστημένος απ' την εκδίκηση που είχε πάρει. Ύστερα και την Όλενκα την έπιασε ένα ακατάσχετο χασμουρητό Ρίχνοντας λοξές ματιές έψαχνε τον Λένσκι της παντού Και οι γυροβολιές του ατέλειωτου χορού Την κούρασε ως ένα όνειρο τρελό. Μα τέλειωσε κι ο χορός. Όλοι πηγαίνουν να δειπνήσουν. Για καλεσμένους στρωσίδια προσπαθούν να οικονομήσουν Απ' τον προθάλαμο ως τον κοιτώνα των κοριτσιών. Όλοι έχουν ανάγκη ανάπαυσης ωρών. Και ο δικός μου ο Ονέγκιν μοναχός Έφυγε για το σπίτι του σκαστός. II Ησυχία: στο καθιστικό του καλού καιρού Ροχαλίζει μονάχα ο Πουστιακόφ  Μετά συζύγου με τα ελέη πλούσια του Θεού. Οι Γκβόζν...
Κεφάλαιο Ε',  Ευγένιος Ονέγκιν του Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, μτφρ. - απόδοση Ρανελένα Μη δεις ποτέ σου τέτοια όνειρα φριχτά, Σβετλάνα μου γλυκιά! Ζουκόφσκι. I Το φθινόπωρο εκείνη τη χρονιά Μπαστακώθηκε ωσάν τον πεισματάρη, Η πλάση όμως καρτερούσε τον χιονιά. Τα χιόνια ήρθαν μονάχα το Γενάρη, Ξημερώματα της τρίτης του μηνός. Η Τατιάνα ξυπνώντας χαραγή Είδε απ' το παραθύρι την χιονοσκέπαστη αυλή Με το πρώτο της ημέρας φως. Στα τζάμια ξεφύτρωσαν μοτίβα ξωτικά, Τα δέντρα φορέσαν την ασημιά περιβολή, Οι κίσσες χαρούμενες βολτάρουν μες στην αυλή Και καλυφθήκαν τα βουνά Με του χειμώνα το στιλπνό χαλί. Στραφταλίζουν και ασπρίζουν τα πάντα παν' στη γη. II Χειμώνας!... Πανηγυρίζοντας ο χωρικός Τη δημοσιά με έλκηθρο ανανεώνει Το άλογό του μυρίζοντας το χιόνι Τραβάει όπως όπως μπρος. Αφήνοντάς μες στο πουπουλένιο χιόνι ένα χνάρι, Τρέχει ένας σβέλτος αραμπάς. Κάθεται στο κάθισμα του ο αμαξάς Τυλιγμένος σε γούνα με κόκκινο ζωνάρι. Στην αυλή φέρνει φούρλες ένα αγο...
Κεφάλαιο Δ',  Ευγένιος Ονέγκιν του Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, μτφρ. - απόδοση Ρανελένα La morale est dans la nature des choses. Necker.  Η ηθικότητα βρίσκεται στη φύση των πραγμάτων Νέκκερ I (σε άλλη έκδοση έχουν παραλειφθεί οι στροφές I. II. III. IV. V. VI.) Με κυβερνούσε στης ζωής μου τις αρχές Χαριτωμένο και πονηρό το φύλο το ασθενές. Ο μόνος νόμος που για μένα τότε ήταν σε ισχύ Η δική του αυθαιρεσία δεσποτική. Με το που άνθιζε η δική μου η ψυχή, Μια γυναίκα μες στην καρδιά μου έκανε ποδαρικό Ως μια θεότητα αγνή. Εξουσιάζοντας τα συναισθήματα και το μυαλό Εκείνη είχε της τελειότητας την αρμονία. Μπρος της έλιωνα μες στην σιωπή: Η αγάπη της μου είχε φανεί Ως άφθαστη ευδαιμονία. Γονατιστός στα ποδαράκια λατρευτά  ή να πεθαίνω ή να ζω - Κάτι παραπάνω δεν μπορούσα να λαχταρώ. II Και ξάφνου γινόταν ένα πλάσμα μισητό Και έτρεμα, και δάκρυα έχυνα κρυφηδόν, Μέσα της αναγνώριζα με θλίψη και θυμό Ένα δημιούργημα δυνάμεων μυστήριων και  σκοτεινών. Το βλέμμα...
Κεφάλαιο Γ',  Ευγένιος Ονέγκιν του Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, μτφρ. - απόδοση Ρανελένα Elle était fille, elle était amoureuse. Malfilâtre.  Ήταν νεαρά, με άλλα λόγια ερωτευμένη κοπελιά. Μαλφιλάτρ. I "Πού πας; Αχ, αυτοί οι ποιητές!" - Πρέπει να φύγω, Ονέγκιν, σε χαιρετώ. "Φίλε, δεν σε κρατώ, Μα πού περνάς όλες τις βραδιές;" - Στους Λάριν. - " Παράξενη δουλειά. Έλεος! Και δε σου είναι βαρετό  Εκεί να σπαταλάς την κάθε σου βραδιά?" - Καθόλου. - " Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Οπότε μάλλον βλέπω τι τρέχει: Πρώτον (άκου αν ο φίλος σου δίκιο έχει?) Πρόκειται για μιαν απλή ρώσικη φαμελιά Που υποδέχεται τους καλεσμένους με μια μεγάλη αγκαλιά, Με το γλυκό του κουταλιού, με το αιώνιο κουβεντολόι Για τα ζωντανά, για τη βροχή, για το συγγενολόι ..." II - Εδώ δε βλέπω κάποια συμφορά. "Η πλήξη, να, ω φίλε μου, η συμφορά". - Την κοινωνία σας μοδάτη την μισώ. Τον κύκλο προτιμώ οικογενειακό, Όπου μπορώ... "Και πάλι ακούγεται ως ρίμα! Αρκετά, ω ...